၁။ အစာချေစနစ်ကို ကောင်းမွန်စေခြင်း (Improved Digestion)

• ဝါးခြင်းကို အားပေးခြင်း: အစာကို နှေးကွေးစွာ၊ သေချာစွာ ဝါးစားခြင်းဖြင့် အစာချေဖျက်မှု လုပ်ငန်းစဉ်သည် ပါးစပ်၌ စတင်ပါသည်။ ၎င်းသည် အစာအိမ်၏ ဝန်ပိမှုကို လျှော့ချပေးပြီး အစာချေဖျက်ခြင်းကို ပိုမို ထိရောက်စေသည်။

• အစာမကြေခြင်း လျော့နည်းခြင်း: အစာကို အလျင်စလို စားခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်တတ်သော လေပွခြင်း၊ ဗိုက်အောင့်ခြင်း စသည့် ပြဿနာများကို လျော့နည်းစေသည်။

၂။ ကိုယ်အလေးချိန် ထိန်းညှိရာတွင် အထောက်အကူပြုခြင်း (Supports Weight Management)

• ဝခြင်း/ပြည့်ဝခြင်း အချက်ပြမှုများကို သိရှိခြင်း: ဦးနှောက်သို့ “ဝပြီ” ဟူသော အချက်ပြမှုကို အစာအိမ်မှ ပို့ဆောင်ရန် မိနစ် ၂၀ ခန့် လိုအပ်ပါသည်။ နှေးကွေးစွာ စားသုံးခြင်းဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်၏ “မပြည့်သေးဘူး” နှင့် “ပြည့်ဝသွားပြီ” ဟူသော သဲလွန်စများကို ပိုမို သိရှိနိုင်ကာ အလွန်အကျွံ စားသုံးခြင်းကို ရှောင်ရှားနိုင်ပါသည်။

• အစာစားပမာဏ လျော့နည်းစေခြင်း: အလွန်အကျွံ မစားမိအောင် ထိန်းချုပ်နိုင်ခြင်းကြောင့် ရေရှည်တွင် ကိုယ်အလေးချိန် ထိန်းညှိရာ၌ အထောက်အကူပြုပါသည်။

၃။ စိတ်ခံစားမှုကြောင့် စားသုံးခြင်းကို လျှော့ချခြင်း (Reduced Emotional Eating)

• ခန္ဓာကိုယ် လိုအပ်ချက်ကို ခွဲခြားသိမြင်ခြင်း: သင် ဗိုက်ဆာ၍ စားသလား၊ သို့မဟုတ် စိတ်ဖိစီးမှု၊ ပျင်းရိမှု သို့မဟုတ် စိတ်ခံစားမှု တစ်ခုခုကြောင့် စားသောက်မိသလား ဟူသည်ကို သတိရှိရှိ ဆင်ခြင်နိုင်ပါသည်။

• အလိုအလျောက် စားသုံးခြင်းမှ ရှောင်ရှားခြင်း: အာရုံပြောင်းပြီး TV ကြည့်နေခြင်း သို့မဟုတ် ဖုန်းသုံးနေစဉ် စားသုံးခြင်း စသည့် အကျင့်ဆိုးများကို ပြုပြင်နိုင်ပါသည်။

၄။ အစားအသောက်မှ ပိုမို ပျော်ရွှင်မှုကို ရရှိစေခြင်း (Enhanced Enjoyment of Food)

• အာရုံငါးပါး အသုံးပြုခြင်း: အစားအစာ၏ အရောင်အသွေး၊ အနံ့အရသာ၊ အထိအတွေ့၊ အသံ (ဝါးစားသည့် အသံ) တို့ကို အာရုံစိုက် ခံစားခြင်းဖြင့် စားသောက်မှု အတွေ့အကြုံမှ ပိုမို နှစ်သက်မှုနှင့် ကျေးဇူးတင်စိတ်ကို ရရှိစေပါသည်။

• အာဟာရကို တန်ဖိုးထားခြင်း: အစားအစာကို ပိုမို တန်ဖိုးထားတတ်လာပြီး ကျန်းမာရေးအတွက် ပိုမို ကောင်းမွန်သော ရွေးချယ်မှုများ ပြုလုပ်တတ်လာပါသည်။